Dwudziesta pierwsza mila: jak Cię widzą…

Leave a Comment

face_of_jesus_610x300

Dzisiejsze czytania (zajrzyj tutaj):

PIERWSZE CZYTANIE (2 Tm 1,1-8):
Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, /posłany/ dla /głoszenia/ życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana! Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy zachowuję nieprzerwaną pamięć o tobie w moich modlitwach. W nocy i we dnie pragnę cię zobaczyć – pomny na twoje łzy – by napełniła mnie radość na wspomnienie bezobłudnej wiary, jaka jest w tobie; ona to zamieszkała pierwej w twojej babce Lois i w twej matce Eunice, a pewien jestem, że /mieszka/ i w tobie. Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według mocy Boga!

lub

(Tt 1,1-5)
Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, [posłany do szerzenia] wśród wybranych Bożych wiary i poznania prawdy wiodącej do życia w pobożności, w nadziei życia wiecznego, jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny Bóg, a we właściwym czasie objawił swe słowo przez nauczanie powierzone mi z rozkazu Boga, Zbawiciela naszego – do Tytusa, dziecka mego prawdziwego we wspólnej nam wierze. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego! W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w każdym mieście prezbiterów, jak ci poleciłem.

PSALM (Ps 96,1-3.7-8.10):
REFREN: Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów

Śpiewajcie Panu pieśń nową
śpiewaj Panu, ziemio cała.
śpiewajcie Panu, stawcie Jego imię,
Każdego dnia głoście Jego zbawienie.

Głoście Jego chwałę
wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie Jego cuda
pośród wszystkich ludów

Oddajcie Panu, rodziny narodów,
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu.
licoście wśród ludów, że Pan jest królem.
On utwierdził świat tak, że się nie zachwieje,
będzie sprawiedliwie sądził ludy.

PSALM (Łk 4,18):
Pan mnie posłał, abym ubogim głosił dobrą nowinę, więźniom głosił wolność.

EWANGELIA (Łk 10,1-9):
Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.  

…tak Cię piszą. Mawiamy, że przysłowia są mądrością narodu. Bywa, że niekiedy, właśnie dlatego, że powstały w jakiejś określonej grupie ludzi, są zrozumiałe w wąskim gronie. Trzeba się sporo napracować, żeby dobrze oddać ich sens np. obcokrajowcom. W Piśmie Świętym takie „przysłowia” nazywa się idiomami. Są to zwroty, które przetłumaczone dosłownie, współczesnemu czytelnikowi mogłyby niewiele mówić. W dzisiejszej Ewangelii św. Łukasza (z racji na wspomnienie św. Tymoteusza i Tytusa, nie mamy kontynuacji św. Marka i przypisane są do tego dnia czytania tzw. własne) mamy taki właśnie przykład idiomu. Pan Jezus wysyła siedemdziesięciu dwóch innych uczniów przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Dosłownie należałoby przetłumaczyć „przed swoją twarzą” wyprawił tych uczniów. To trochę jakby chciał im powiedzieć – jak Mnie przedstawicie, opiszecie, zobrazujecie, takie będę Miał wejście na dzień dobry! Coś w tym jest. Jak koledze z niższego roku powie się, że wykłady z Panią/Panem X są porywające, to aż się człowiek doczekać nie może, jeśli natomiast usłyszę, że szału nie ma… no cóż… to i z moją frekwencją prawdopodobnie też go nie będzie. Jaką Twarz chrześcijaństwa pokażesz, taki Jezus u niektórych będzie miał start! W pewnym stopniu coś tam od Twojego FaceBoga zależy!

Ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku (Pnp 2, 14)… abym taką właśnie pokazał bliźnim.

Życzę Ci dziś kilku chwil Adoracji, żebyś Mogła/Mógł na Niego popatrzeć i zapamiętać jaką ma Twarz

Niech Pan Cię +

brat michał kulczycki ofm cap.

Dwudziesta mila: dożywocie

Leave a Comment

Bible

Dzisiejsze czytania (zajrzyj tutaj):

PIERWSZE CZYTANIE (Jon 3,1-5.10):
Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam. Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan. Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona. I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i oblekli się w wory od największego do najmniejszego. Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

PSALM (Ps 25,4-9):
REFREN: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Pamiętaj o mnie w swoim miłosierdziu
ze względu na dobroć Twą, Panie.

Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy pokornych dróg swoich.

DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 7,29-31):
Mówię, bracia, czas jest krótki. Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, co się radują, tak jakby się nie radowali; ci, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata.

AKLAMACJA (Mk 1,15):
Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

EWANGELIA (Mk 1,14-20):
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

Przepraszam za ten tytuł. I to jeszcze w Dzień Pański. Ale w tej Ewangelii możemy dostrzec trzy różne sytuacje, w których uwidacznia się pewien kres i nic już się w nich nie zmieni. Trzy końce. Jan zostaje  uwięziony i wiemy, że już z niego żywy nie wyjdzie. Pan Jezus mówi, że czas się wypełnił, a powołani rybacy zostawią kolejno dotychczasowe zajęcie i rodzinę. Moglibyśmy powiedzieć za św. Pawłem, że w tym wszystkim jedno nie uległo skrępowaniu: Słowo Boże! (2 Tm 2, 9b). Próba ludzkiego zamykania ust na prawdę nie powiodła się – Słowo Boże głoszone przez Jana nie ucichło mimo krat więzienia. Próba zamknięcia serca na nawrócenie także spełzła na niczym – Jezus – Słowo, które stało się Ciałem, zmienia ludzkie życie, mimo ziemskiej godziny ukrzyżowania. Próba przeceniania wartości materii nad duchem, przez przywiązanie człowieka do doczesnych dóbr i relacji, również nie okazała się wystarczająca. Bo i dziś niemało tych, którzy Słysząc Słowo Pana, zostawiają swoje sieci i tatę Zebedeusza, i jak owi rybacy z Galilei dają się porwać w nieznane, ukryte pod tyleż samo intrygującym, co zdumiewającym pojęciem „łowienia ludzi”. Słowo Boże skutkuje dożywotnio! Jakaż to radość dać Mu się codziennie osądzić! Jego wyrok jest zawsze miłosierny i sprawiedliwy!

Dobry Panie, bądź uwielbiony za to, że dzięki Słowu, które mi Dajesz i ja mogę się przedstawić jako więzień w Panu! (por. Ef 4, 1)

Życzę Ci wytrwania aż do końca…

Niech Pan Cię +

brat michał kulczycki ofm cap.

Do posłuchania:

Do innego spojrzenia: Siódma mila: filharmonia – tę samą Ewangelię Kościół dał nam w poniedziałek 12-stego stycznia

Szkoła Animatora – II sesja 2014/15 >>NADZIEJA GEDEONA<<

Leave a Comment

SA

Shalom Kochani,

Już niebawem, bo w pierwszy pełny weekend drugiego miesiąca 2015 roku, tj. w dniach od 6 do 8 lutego w malowniczej wiosce na Podlasiu – Serpelice nad Bugiem – w Domie Duszpasterstwa Młodzieży prowadzonych przez braci z tamtejszego klasztoru, odbędzie się już II sesja Szkoły Animatora (SA) 2014/15.

Na tegorocznej SA skupiamy się nad treściami ukrytymi w Cnotach Boskich jakimi są: WIARA, NADZIEJA, MIŁOŚĆ.

Każda sesja ma swojego patrona lub jak kto woli – bohatera i są nimi: ABRAHAM, GEDEON oraz JONASZ. Podczas I sesji skupiliśmy się nad Wiarą Abrahama, natomiast w trakcie lutowego spotkania zechcemy wziąć „pod lupę“ postać z Księgi Sędziów – Gedeona, dlatego też czas najbliższej SA zatytułowany jest >>NADZIEJA GEDEONA<<.

Dzięki Gedeonowi a właściwie historii jego życia będziemy mogli przekonać się jak Bóg z naszej monotonnej często codzienności (jeśli czyjaś codzienność nie jest monotonna to niech nie czyta tego zdania :D) potrafi nas wyrwać i zaprosić w pełną niesamowitych wydarzeń przygodę.

Sesje SA są przeznaczone dla osób min. po II° formacji oazowej, a które to osoby odbywają lub odbywały tę formację w naszych przyklasztornych (i nie tylko) wspólnotach tj.: Białej Podlaskiej, Łomży, Lublinie, Lubartowie, Nowym Mieście nad Pilicą, Olsztynie, Warszawie czy też przy Klasztorze Sióstr Kapucynek Najświętszego Serca Jezusowego w Siennicy.

Czas SA to III sesje w każdym roku, podczas których możemy zgłębić swoją formację, ale też znaleźć czas na „zatrzymanie się“ w pędzącym świecie, wniknięcie w głąb swojego serca. To również dobra okazja na spotkanie i integracja z osobami z innych wspólnot, czas cennych i ubogacających rozmów czy zwyczajnej wymianie poglądów.

W imieniu organizatorów prosimy wszystkich o wsparcie modlitewne w intencji zbliżającej się Szkoły Animatora jak również całego dzieła Ruchu Światło-Życie oraz rychłej beatyfikacji sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego.

k.zieliński

Dziewiętnasta mila: mainstream

Leave a Comment

follow-me-web

Dzisiejsze czytania (zajrzyj tutaj):

PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 9,1-3.11-14):
Pierwsze /przymierze/ miało przepisy służby Bożej oraz ziemski przybytek. Był to namiot, w którego pierwszej części zwanej /Miejscem/ Świętym, znajdował się świecznik, stół i chleby pokładne. Za drugą zaś zasłoną był przybytek, który nosił nazwę “Święte Świętych”. Ale Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką – to jest nie na tym świecie – uczyniony przybytek, ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie. Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.

PSALM (Ps 47,2-3.6-9):
REFREN: Pan wśród radości wstępuje do nieba

Wszystkie narody klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan najwyższy i straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.

Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków,
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie,
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie.

AKLAMACJA (Dz 16,14b):
Otwórz, Panie, nasze serca, abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.

EWANGELIA (Mk 3,20-21):
Jezus przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak, że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów.

To słowo w ostatnich czasach nabrało sporej popularności. Niektórzy całe dnie spędzają na próbie przekonania innych do swojego, jedynie słusznego sposobu myślenia. Jesteś nowoczesny, jeśli razem z nami reprezentujesz poglądy głównego nurtu. W dzisiejszym, krótkim fragmencie Ewangelii św. Marka, pojawia się coś z tej pokusy przyjęcia czyjegoś światopoglądu. Oto krewni Pana Jezusa wybierają się, aby z Nim pomówić. Czym są zmotywowani? Tym, że mówiono bowiem „odszedł od zmysłów” (Mk 3, 21). Komuś bardzo zależało, na tym, żeby uznać Jezusa za mało poważnego ekscentryka. Nie wiadomo kto i dlaczego, ale… się mówi. Plota się niesie. Reakcją bliskich jest chęć powstrzymania Jezusa. To słowo w Piśmie Świętym pojawia się w różnych znaczeniach. Tłumaczone jest także jako: aresztować, brać pod straż, pojmać kogoś, wziąć w posiadanie, wykorzystać, chwycić i… to zaskakujące – podjąć opiekę nad dzieckiem. W relacji dziecko – dorosły, to pierwsze uczy się od drugiego. To ono przyjmuje sposób myślenia rodziców/opiekunów. Jest i niejednokrotnie w życiu duchowym skłonność do tego, żeby to Jezus dostosował się do mojego sposobu myślenia, aby szedł za mną… Jak to dobrze, że Ewangelia stawia mnie do pionu, przypominając, że w tej Rodzinie to ja jestem dzieckiem! A jak nim nie będę, to nic nie pojmę ze sposobu funkcjonowania Tego Królestwa. (por. Mt 18, 3)

Panie Jezu, bądź błogosławiony za Twoje „szaleństwo”, które jest Bożą mądrością! (por. 1 Kor 1, 25)

Życzę Ci dziś pomieszania Twoich z(a)mysłów!

Niech  Pan Cię +

brat michał kulczycki ofm cap.

 

Osiemnasta mila: alpiniści

Leave a Comment

fe31273d-97de-4f65-a7af-53c2555527d9

Dzisiejsze czytania (zajrzyj tutaj):

PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 8,6-13):
Teraz arcykapłan nasz otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile stał się pośrednikiem lepszego przymierza, które oparte zostało na lepszych obietnicach. Gdyby bowiem owo pierwsze było bez nagany, to nie szukano by miejsca na drugie /przymierze/. Albowiem ganiąc ich, zapowiada: Oto nadchodzą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i z domem Judy przymierze nowe. Nie takie jednak przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami, w dniu, gdym ich wziął za rękę, by wyprowadzić ich z ziemi egipskiej. Ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto i Ja przestałem dbać o nich, mówi Pan. Takie jest przymierze, które zawrę z domem Izraela w owych dniach, mówi Pan. Dam prawo moje w ich myśli, a na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem. I nikt nie będzie uczył swojego rodaka ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj Pana! Bo wszyscy Mnie poznają, od małego aż do wielkiego. Ponieważ ulituję się nad ich nieprawością i nie wspomnę więcej na ich grzechy. Ponieważ zaś mówi o nowym, pierwsze uznał za przestarzałe; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zniszczenia.

PSALM (Ps 85,8.10-14):
REFREN: Łaska i wierność spotkają się z sobą

Okaż nam, Panie, łaskę swoją
i daj nam swoje zbawienie.
Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie
dla tych, którzy Mu cześć oddają,
i chwała zamieszka w naszej ziemi.

Łaska i wierność spotkają się z sobą,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
a śladami Jego kroków zbawienie.

AKLAMACJA (J 15,16):
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.

EWANGELIA (Mk 3,13-19):
Jezus wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki, i by mieli władzę wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.

„Wspaniały dzień. Zbudziliśmy się o czwartej i śniadanie było naprawdę niezłe. Zaczęliśmy marsz o szóstej, a niedługo potem pojawiło się słońce. Szliśmy szybko i początek był ciężki dla Edmonda. Trudno mu było z wózkiem utrzymać tempo. Staram się mu pomagać, ale i tak widzę, że ledwo dyszy…” To cytat z dziennika wyprawy p. Marka Kamińskiego (polarnika, podróżnika, filozofa) pochodzący z jego książki: „Warto podążać za marzeniami. Moja podróż przez życie”. Polecam osobiście, wszak jest w niej kilka „perełek” do utrwalenia na zawsze: sama droga jest przygodą, podczas wyprawy myśli się już o następnej, wzajemna motywacja, pokonać siebie…Dziś w Ewangelii czytamy, że Pan Jezus ustanowił dwunastu. Spotkanie zorganizował na górze. Miejsce niewątpliwie nie było przypadkowe. W historii zbawienia wiele gór jest miejscem wyjątkowym: Ararat Noego, Moria Abrahama, Syjon Mojżesza, Góra Błogosławieństw, Tabor, w końcu Golgota Jezusa. Przywołani na górę uczniowie otrzymują tam misję. Jak zejdziemy, to zapraszam was do: towarzyszenia Mi, ewangelizacji i egzorcyzmowania (Mk 3, 14n). A żeby to zadanie było łatwiejsze do odrobienia, to za parę dni przy okazji rozsyłania na tę misję, usłyszą klarowne 6 razy 2 (Następnie przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch Mk 6, 7). Pan Jezus, jako dobry przewodnik wie, że para znaczy – dialog, bezpieczeństwo, mobilizacja, pocieszenie, wsparcie, rześkość… bo wierny przyjaciel/towarzysz potężną obroną, kto go znalazł, skarb znalazł (por. Syr 6, 15). Tak na marginesie, zupełnie osobiście. Najbardziej podobają mi się zdjęcia, na których po zdobyciu szczytu, wędrowcy wbijają Polską flagę. Znak rozpoznawczy dla każdego obywatela naszego kraju. Byliśmy tu! Oto Nasze zadanie. Wspinać się, by pozostawić u kogoś znak Naszej przynależności. Znamię Zmartwychwstałego!

Panie Jezu, dziękuję Ci za to, że przybliżasz się do tych, którzy już wyruszyli do jakiegoś swojego Emaus (por. Łk 24, 13).

Niech Dobry Bóg wspiera Twoje dzisiejsze wyprawy

+

brat michał kulczycki ofm cap.